“Nature” mecmuasında yayımlanan çalışmada araştırmacılar, topraktan alınan DNA örnekleriyle, çorak bir kutup çölü olan Grönland’da 2 milyon yıl evvel ağaç, bitki örtüsü ve hayvanların bulunduğunu söz etti.
Bilim insanları, soğuk havanın DNA modüllerinin korunmasına yardımcı olduğunu ve elde edilen bulguların iklim değişikliği yaşanmadan evvel, on binlerce yıl boyunca oluşmuş ve donmuş olabileceğini aktardı.
Cambridge Üniversitesinde genetikçi Eske Willerslev de DNA’yı farklı çeşitler ile karşılaştırdıklarını ve eşleşme bulmaya çalıştıklarını tabir etti.
DNA’nın mastodon, kaz, tavşan, ren geyiği ve yaban sıçanı üzere hayvanların da izlerini içerdiğini söyleyen Willerslev, birçok mastodon fosilinin, daha evvel Kuzey Amerika’daki ormanlarda görüldüğünü kaydetti.
Willerslev, bu bitkilerin ve hayvanların iklim değişikliği sürecinde hayatta kaldığını ve bunun, mevcut global ısınmaya alışılması açısından genetik bir yol haritası sunabileceğini belirtti.
Stockholm Üniversitesinde evrim genetiği alanında araştırmacı Love Dalen, “Grönland’ın kuzeyinde mastodon bulmayı hiç beklemiyordum.” değerlendirmesinde bulundu.
“Kayıp geçmişe ışık tuttu”
Kopenhag Üniversitesinde jeolog ve buzul uzmanı Kurt Kjar da bu çalışmanın kayıp geçmişe ışık tuttuğunu tabir etti.
Uzmanlar, şimdiki bilgilerle kesin olarak bu çeşitlerin o bölgede yaşadığının söylenemeyeceğini lakin bu tıp DNA araştırmalarının, eski hayat bölgelerinde “gizli çeşitliliği” göstermesi açısında bedelli olduğunu belirtiyor.